عزا
شنبه, ۱۴ دی ۱۳۹۲، ۱۱:۰۲ ق.ظ
پیام تبریک حلول ماه ربیع الاول
باشه آقا
شما شاد باشید، ولی ما
هر چی میخواید بگید، افراطی و ....
همه این چیزا رو به جون میخرم و میگم
من عزادار غم مادرم
عزادار کوچه ....
سقیفه....
درب . . . دیوار . . .
میخ ...
سینه ....
محسن . . .
و سوالی که ذهن مرا مشغول کرده
پیامبر کی این ماه را تبریک گفتن؟؟؟
وقتی که هنوز بودند!
ولی با رفتنشان
نامردمان
دخترش را در بین در و دیوار قرار دادند . . .
و این یعنی !
فکر !
اگر به روایت باشد، روایت رسول خدا در مورد زبیر را شنیده اید حتما . . .
پس باید به آینده نگاه کرد!
و حالا
آیا به نظر شما
امام زمان ما حالشان چطور است؟؟؟؟؟
امامی که همه ی این روضه ها را دیده است....
عمویشان که هنوز به دنیا نیامده را شهید کرده اند ...
و آقای ما شاد باشد؟
....
باشه آقا
شما شاد باشید، ولی ما
هر چی میخواید بگید، افراطی و ....
همه این چیزا رو به جون میخرم و میگم
من عزادار غم مادرم
عزادار کوچه ....
سقیفه....
درب . . . دیوار . . .
میخ ...
سینه ....
محسن . . .
و سوالی که ذهن مرا مشغول کرده
پیامبر کی این ماه را تبریک گفتن؟؟؟
وقتی که هنوز بودند!
ولی با رفتنشان
نامردمان
دخترش را در بین در و دیوار قرار دادند . . .
و این یعنی !
فکر !
اگر به روایت باشد، روایت رسول خدا در مورد زبیر را شنیده اید حتما . . .
پس باید به آینده نگاه کرد!
و حالا
آیا به نظر شما
امام زمان ما حالشان چطور است؟؟؟؟؟
امامی که همه ی این روضه ها را دیده است....
عمویشان که هنوز به دنیا نیامده را شهید کرده اند ...
و آقای ما شاد باشد؟
....
این حدیث نشان می دهد که شیعیان حتی در حالات روحی خود باید تلاش کنند که خودشان را با معیارها و میزان و خط کش اهل بیت تنظیم کنند. شادی ما در شادی اهل بیت(ع) بدین صورت است که ما از نظر روحی نشاط داشته باشیم و این شادی را ابراز کنیم، زیرا برخی از دشمنان مکتب اهل بیت(ع) چنین القاء می کنند که تشیع دین گریه و غم و افسردگی و اندوه است، در حالی که چنین نیست. باید محافلی داشته باشیم دل مردم را شاد کنیم. شادی حقیقی شادکردن دل مردم است. اینکه حرکتی انجام دهیم که همسایه، همکار، دوست و رفیق و آشنا و اقوام و خویشان از ما شاد بشوند و دلگیر نباشند. این شادی گاهی با احترام به والدین، اطعام کردن و شیرینی دادن و گاهی با سخن خوب گفتن و شعر زیبا خواندن و گاهی با بازکردن گره و مشکل مومنی صورت می گیرد. خلاصه هر گونه رفتاری که باعث خشنودی قلب و رضایت دل انسانهای دیگر بشود.