عید بزرگ اسلام کدوم عید هست؟؟؟
عید قربان
یا
عید غدیر؟؟؟؟
امام رضا.ع.:
عید غدیر بزرگترین عید اسلام است
عید بزرگ اسلام کدوم عید هست؟؟؟
عید قربان
یا
عید غدیر؟؟؟؟
امام رضا.ع.:
عید غدیر بزرگترین عید اسلام است
فیلتر شکن (Filter Breaker) قوی صد در صد تضمینی و کاملا رجستری شده ، می توانید بدون ترس از لو رفتن اطلاعات و ... استفاده کنید.لازم به ذکر است در استفاده از فیلتر شکن ها خیلی باید دقت نمود چون فیلتر شکن های تقلبی زیادی وجود دارند که بسیار مخرب هستند و موجب به هم ریختن سیستم شما می شوند.
امروز یکی از این این فیلتر شکن ها را خدمتتان معرفی می کنم
نــمـــــاز : بهترین و قوی ترین فیلتر شکن دنیا اگر به علت انجام گناه بین خود و خدایمان ایجاد فیلتر کرده ایم می توانیم با خواندن چند رکعت نماز و توبه از گناهان از فیلتر رد شویم خواندن نماز های روزانه (2 رکعت نماز صبح ، 4 رکعت نماز ظهر ، 4 رکعت نماز عصر ، 3 رکعت نماز مغرب ، 4 رکعت نماز عشاء) از ایجاد شدن فیلتر بین انسان و خدا جلوگیری می نماید.
خداوند تبارک و تعالی در قران می فرماید: ان الصلاه تنهی عن فحشا و المنکر ( سوره عنکبوت/۴۴ ) بدرستیکه نماز انسان را از فساد و فحشاء دور میکند
منبع: http://www.jonbeshnet.ir/news/16011#comment-12970
امام خامنه ای (روحی فداه)
.
.
تشیعی که از لندن و آمریکا تبلیغ شود به درد شیعه نمیخورد...
صلح حدیبیه در شرایطی واقع شد که پیامبر اسلام (ص) با در نظر گرفتن هدف غایی که گسترش اسلام در سراسر جهان بود، باید دامنه دعوت خویش را کم کم به خارج از محدوده مدینه و مکه و حتی شبه جزیره بگستراند. تا سال ششم پیامبر توانسته بود تا اسلام را در منطقه حجاز گسترش دهد و دشمنان خویش را در این منطقه به قدر کافی تضعیف نماید.
هبرمعظم
انقلاب اسلامی روز گذشته در جمع فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در
سخنان مهمی در خصوص راهبرد دیپلماسی انقلاب اسلامی فرمودند: از
مسائل مشهود در سیاست خارجی پیامبر «صلح» و «ترک جنگ» میباشد. بررسی صلح
در کنار جنگهای متعددی که پیامبر داشتهاند دارای اهمیت بسیاری است،
آنچنانکه پیامبر پس از تشریع جهاد، حمله اصلی خود را متوجه مکه و مشرکین
قریش نمودند. ۶ سال استراتژی جهاد با قریش، نشانگر اهمیت دادن پیامبر به
مبارزه با قریش و تضعیف آنها میباشد. اما در سال ششم هجرت تغییر استراتژی
و اتخاذ استراتژی صلح مشاهده میشود. تحلیل صلح حدیبیه به عنوان یکی از
بارزترین نمونهها، میتواند شاخصهای انتخاب این استراتژی و اهمیت آن را
آشکار سازد. ادامه دارد... منبع: http://valieamr.com/shownews.php?idnews=3262
ما مخالف با حرکتهاى صحیح و منطقى دیپلماسى هم نیستیم؛ چه در عالم دیپلماسى
، چه در عالم سیاستهاى داخلى. بنده معتقد به همان چیزى هستم که سالها پیش
اسمگذارى شد «نرمش قهرمانانه»؛ نرمش در یک جاهایى بسیار لازم است، بسیار
خوب است؛ عیبى ندارد، اما این کشتىگیرى که دارد با حریف خودش کشتى میگیرد و
یک جاهایى به دلیل فنّى نرمشى نشان میدهد، فراموش نکند که طرفش کیست؛
فراموش نکند که مشغول چه کارى است؛ این شرط اصلى است؛ بفهمند که دارند
چهکار میکنند، بدانند که با چه کسى مواجهند، با چه کسى طرفند، آماج حملهى
طرف آنها کجاى مسئله است؛ این را توجّه داشته باشند.
به همین مناسبت، به بازخوانی صلح حدیبیه به عنوان حرکت استراتژیک پیامبر
اعظم (ص) در صلح با قریش که در نهایت منجر به فتح مکه گردید میپردازیم.
این یادداشت برگرفته از کتاب سیاست خارجی پیامبر، تالیف: سعید جلیلی، چاپ
اول، بهار ۱۳۷۴ میباشد.
متن حاضر حاصل پرسش و پاسخهایی است که در زمینه مباحث مختلف مرتبط با
موضوع مهدویت، با علامه سید محمدحسین طباطبایی(ره) صورت گرفته و در کتاب در
محضر علامه طباطبایی گرد آمده است.
اثر اعتقاد به امام غائب
*اعتقاد به امام غائب چه اثری در تفکر فلسفی و اخلاقی و بالاخره، تمام زندگانی معنوی انسان دارد؟
پاسخ: شیعه در اثبات امام غائب مهدی علیهالسلام و اعتقاد بوجودش تنها
نیست، بلکه از طریق اهل سنت نیز روایات بیشماری در این باب، موجود است،
بطوری که به آسانی میتوان دعوی تواتر آنها را نمود.
حدیث المهدی من
ولدی از کلمات جامع نبی اکرم، و یکی از روایات قطعیه الصدور میباشد، که
همه فرق و طبقات مسلمین، روایت کرده و پذیرفتهاند، و در روایات زیادی از
طریق فریقین (خاصه و عامه) تصریح به اسم و اسم پدر او نیز شده، و به روشنی
بیان گردیده که او پسر امام یازدهم شیعه اثنیعشری می باشد.
منظور از
این سخن این نیست که به اثبات عقیدهای از عقاید شیعه اثنیعشری پرداخته، و
مخالفین شیعه را به این اعتقاد مذهبی ملزم سازیم، بلکه منظور این است که
اثری که شیعه از تصور امام غائب و اعتقاد بوجود وی دریافت میکند، و
استفاده معنوی که از این راه عایدش میشود، پس از گذشتن دو قرن و نیم از
هجرت پیغمبر اسلام(ص) شروع نمیشود. بلکه پیغمبر اسلام با بیان صریح و
اخبار قطعی خود، به مهدی موعود، پیش از موسم ولادتش آن حالت معنوی را که با
اعتقاد به مهدی در باطن یک نفر مسلمان واقع بین جلوهگر میشود، در نفوس
عموم اهل اسلام بهوجود آورده، و در مسیر معنوی، مورد استفادهشان قرار
داده است.
و به عبارت دیگر، روشی که اسلام به منظور تأمین سعادت واقعی
بشر، برای پیروان خود تعیین کرده (یعنی روش ممزوج از اعتقاد و عمل) بنحوی
است که بدون اعتقاد به ظهور مهدی اثر واقعی کامل خود را نمیتواند ببخشد.
تصور ظهور مهدی، در ردیف تصور وقوع قیامت میباشد، و چنانکه اعتقاد به
پاداش عمل، یک نگهبان داخلی است که بهرکار نیکو امر و از هر کار بد نهی می
کند، همچنین اعتقاد به ظهور مهدی، نگهبان دیگری است که برای حفاظت حیات
درونی پیروان واقع بین اسلام گماشته شده است.
توضیح اینکه: ما با یک
نظر کلی که به جهان آفرینش افکنیم، میبینیم، که هر نوعی از انواع مختلف
آفرینش، از نخستین روز پیدایش متوجه آخرین مقصد کمالی و هدف نوعی خود بوده،
و با نیروی مناسب وی که مجهز است، برای رسیدن به این هدف، بیآنکه کمترین
سستی و خستگی از خود بروز دهد، مشغول تلاش و تکاپو میباشد.
دانه گندمی که شکافته شده، و نوک سبزی بیرون میدهد، از همان وقت متوجه بوته گندم کاملی است که پر از سنبلهای افشان میباشد.
و هسته درختی که شروع بروئیدن میکند، به سوی درخت کاملی، پراز میوه، عازم است.
نطفه حیوانی که میخواهد جنین شود، هدفی جز اینکه از نوع مناسب خود، یک حیوان کاملی شود، ندارد، و به همین قیاس است موارد دیگر...
برخورد اسباب و علل مخالف و موافق، اگرچه بسیاری از این موجودات را، که
چون قافلهای پیوسته بسوی مقصد خود در حرکتند، از وصول به مقصد کمالی، مانع
میشود، و در نتیجه، بسیاری از آنها پیش از رسیدن به آرزوی تکوینی خود، از
میان میروند.
ولی با این همه، هرگز نظام آفرینش، از رویه عمومی و
دائمی خود دست برنداشته، و پیوسته سرگرم سوق پدیدههای نو، بسوی کمالاتشان
میباشد و در نتیجه، پیوسته از هر نوع، دستهای به کمال و هدف تکوینی خود
میرسند، و البته نوع انسانی از این حکم عمومی و نظم همگانی مستثنی نیست.
بیتردید، انسان، نوعی از انواعع موجودات است که نمیتواند بتنهایی زندگی
نماید، و برای رسیدن به آرمان تکوینی خود، ناچار است در حال اجتماع و
دستهجمعی بسر برده، هدف وجود خود را به دست آورد.
مشاهده حال
جامعههای بشری، نیز این معنی را تاکید میکند، زیرا هرجامعه، از جامعههای
بزرگ و کوچک انسانی، آرزویی جز این ندارد که در حال آرامش و صفا و ارتفاع
موانع، زندگی کرده و بهره انسانی را از زندگی خود بردارند.
و نیز روشن
است که جامعه بشری، تاکنون نتوانسته به این آرزوی خود جامه عمل بپوشاند. و
از طرف دیگر نیز، دستگاه آفرینش، از رویه خود دست بردار نبوده و هم از دست
ساختههای خود، عاجز و زبون نخواهد شد.
این نظر عقلی بما نوید قطعی
میدهد که عالم بشریت یک روز ایدهآلی، در پیش دارد، که سرتا پا سعادت و
خوشبختی و کامیابی بوده و در وی همه خواستههای فطری انسانی که در نهاد این
نوع رسم شده برآورده خواهد شد.
و نیز میدانیم که انسانیت هرگز به یک
چنین محیط پاک و نورانی نایل نخواهد شد، جز در سایه واقع بینی و حقپرستی
که در اثر آن، حس خودخواهی و سودپرستی، و رذایل دیگری که موجب به هم خوردن
آرامش جامعه، و اختلال زندگی فرد میباشد، از درون مردم رخت بربسته، و
جلوههای نهاد پاک یک انسان فطری و طبیعی دست نخورده، جایگزین آنها شوند.
نتیجه، بیان گذشته، این است که در سیر همین زندگی اجتماعی انسانی خودمان،
روزی فراخواهد رسید که سعادت کامل اجتماعی انسان را صدردصد تضمین کرده، و
در آن روز، عموم افراد، در سایه واقع بینی و حق پرستی، خوشبختی واقعی خود
را به دست آورده، و در مهد امن و امان مطلق و بیمزاحمت هرگونه ناملایمات
فکری، بسر خواهند برد.
قرآن مجید، نیز همین نظر عقلی را تایید نموده،
در جندین جا مژده چنین روزی را به اهل حق و حقیقت میدهد، میگوید: چنانکه
به انبیای سلف خبر دادیم، سرانجام دنیا بکام اهل تقوی خواهد بود، روزی
خواهد رسید که معبود دیگری جز خدای یگانه در محیط بشریت خودنمایی نکند و
جز دین و آیین حق در عالم انسانی حکومت ننماید و نشانی از رذایل اجتماعی
نماند.
سنت قطعیه، یعنی اخبار نبی اکرم و اهل بیت او نیز، همین معنی را
مشروحاً بیان کرده، و این دوره انسانی آغشته به سعادت را، روز ظهور و پس
از ظهور مهدی معرفی مینماید.
خلاصه اینکه، دعوت اسلامی، از همان
روزهای نخستین پیدایش خود، گوش پیروان خود را از راه کتاب و سنت (عقل هم که
موافق بود) به این مطلب پر کرده و ذهنشان را با این معنی آشنا میساخت که:
روش اسلام (یعنی اجبات ندای وجدان و نهاد خدادادی که به متابعت حق، در
اعتقاد و عمل ترغیب میکند) متابعت یک حقیقت زنده، و یک نیروی شکستناپذیر
غیبی است، که پیوسته جامعه بشری را به سوی سعادت رهبری مینماید، و حتماً
روزی خواسته خود را فعلیت داده و جامه عمل خواهد پوشانید.
هر فرد
مسلمان باید این حقیقت را نصبالعین خود قرار داده، و مانند روز روشن، در
آن تردید نکند که جامعه اسلامی که او در آن زندگی میکند، چنانکه در باطن
جز نورانیت و طهارت صفتی ندارد، روزی خواهد رسید که در ظاهر نیز چنین شده و
تبدیل به یک جامعه بهشتی گردد و هر عیب و نقیصهای که فعلا دارد، هر پلیدی
و تیرگی که در گوشه و کنارش یافت میشود، تدریجاً یا دفعتا، از بین رفته و
روزی تبدیل به نورانیت و طهارت خالص و سعادت و روحانیت محض خواهد شد.
با وجود ایمان به یک چنین حقیقتی، دیگر تصور مغلوبیت و خسارت سعی، برای یک
فرد مسلمان محال است، زیرا وی میداند که اگر چنین روزی را درک نماید، غرق
در سعادت گردیده، کام دنیوی و اخروی خود را خواهد گرفت، و اگر درک نکند
جامعهاش، که باز از نقطه نظر واقع بینی و فکر اجتماعی، همان خودش میباشد،
با درک آن روز سربلند است و او (بشخصه) جزء روندگان این راه و فدائیان این
مقصد بوده، و پاداش عمل وی پیش خدای دانا و بینا هدر نخواهد رفت.
این
ایمان، یک نیروی معنوی به انسان میبخشد، که با وجود وی پیوسته خود را
خوشبخت و کامروا میبیند و هرگز با تراکم ناملایمات و فشار روزگا و شکنجه
گرفتاریهای مرگبار امید نجات و رستگاری را از دست نداده، و روحیه اسلامی
خود را نخواهد باخت.1
*در توقیع شریف حضرت ولیعصر(عج) آمده است:
من کان من الفقهاء صائناً لنفسه، حافظاً لدینه، مخالفاً لهواه، مطیعاً لأمر
مولاه؛ فللعوام أن یقلّدوه؛2 هر کدام از فقها که نفس خویشتن را نگاه دارد،
و حافظ دینش باشد، و با هوا و هوس خود مخالفت کند، و از فرمان مولایش
اطاعت کند، بر عموم مردم واجب است که از او تقلید کنند. منظور از صائناً
لنفسه، حافظاً لدینه در این حدیث و فرق آن دو چیست؟
پاسخ: صائناً لنفسه
یعنی از لحاظ عمل و فروع، و حافظاً لدینه یعنی از جهت عقیده و اصول، و
مخالفاً لهواه، مطیعاً لأمر مولاه یعنی مخالف هوا و هوس خود، و مطیع فرمان
مولایش باشد، لا لأمر غیره (نه فرمان غیر خدا)، زیرا به حسب اصطلاح قرآن به
هر مُطاعی، معبود گفته میشود.3
*صدقه دادن از طرف امام زمان(ع) چگونه است؟
پاسخ: عمومات ادلّه اهدا، و نیابت در عبادات مستحبه از قبیل نماز، صدقات،
تلاوت قرآن و غیر ذلک، اهدای به امام(ع) بلکه پیغمبر اکرم(ص) و نیابت از
آنان را نیز ممکن است شامل گردد.
*راه رسیدن به امام زمان(ع) چیست؟
پاسخ: امام زمان(ع) خود فرموده است: شما خوب باشید، ما خودمان شما را پیدا میکنیم.
* درباره ظهور حضرت ولیعصر(ع) در روایت آمده است: لایظهر إلاّ و یظهر
الفساد؛ ظهور نمیکند مگر اینکه فساد آشکار گردد. همچنین در احادیث متعدد
آمده است: یملأ الأرض قسطاً و عدلاً بعد ما ملئت ظلماً و جوراً،4 بعد از
اینکه زمین از ظلم پر میگردد، آن را با قسط و داد پر میکند. آیا از
اینگونه روایات استفاده نمیشود که نباید با فساد و ظلم و جور مبارزه
نمود، تا زمینه ظهور حضرتش فراهم گردد؟
پاسخ: لازمه این سخن، حلال شمردن حرام و جواز ترک واجبات است و مسلماً حضرت نمیخواهد که فساد کنیم تا بیاید و ما را گردن بزند.
*آیا روایتی که میگوید: همه در زمان حضرت مهدی(ع) مسلمان میشوند5 درست است؟
پاسخ: خداوند متعال میفرماید: إذ قال اللَّه: یا عیسی، إنّی متوفّیک و
رافعک إلیّ و مطهّرک من الّذین کفروا، و جاعل الّذین اتّبعوک فوق الّذین
کفروا إلی یوم القیامه، ثمّ إلیّ مرجعکم فأحکم بینکم فیما کنتم فیه
تختلفون؛ [یاد کن]هنگامی راکه خدا گفت: ای عیسی، من تو را برگرفته و به
سوی خویش بالا میبرم، و تو را از [آلایش]کسانی که کفر ورزیدهاند پاک
میگردانم، و تا روز رستاخیز کسانی را که از تو پیروی کردهاند فوق کسانی
که کافر شدهاند قرار خواهم داد. آنگاه فرجام شما به سوی من است، پس در
آنچه بر سر آن اختلاف میکردید میان شما داوری خواهم نمود. ظاهراً روایت
فوق مخالف، با این قسمت از آیه است که میفرماید: و جاعل الّذین اتّبعوک
فوق الّذین کفروا إلی یوم القیامه، زیرا این جمله میرساند که کفّار تا روز
قیامت وجود دارند. در روایتی نیز آمده است که: حضرت از آنها جزیه میگیرد6
*آیا در قرآن کریم آیهای در رابطه با رجعت وجود دارد؟
پاسخ: چندین آیه در این رابطه وجود دارد. یکی از آیاتی که بر رجعت دلالت
دارد، آیه زیر است که خداوند متعال میفرماید: و یوم نحشر من کلّ أمّه
فوجاً ممّن یکذّب بآیاتنا فهم یوزعون؛7 و روزی که در آن از هر امتی، گروهی
از کسانی را که آیات ما را تکذیب میکردند، محشور میگردانیم، و نگاه داشته
میشوند تا همه به هم بپیوندند.مقصود از این آیه شریفه، قیامت نیست، چون
با کلمه من تبعیضیه میفرماید: من کلّ أمّه فوجاً یعنی از هر امتی، دستهای
را محشور میگردانیم. در حالی که قرآن کریم در رابطه با حشر روز قیامت
میفرماید: و حشرناهم فلم نغادر منهم أحداً؛8 و همه را گرد میآوریم و هیچ
یک را فروگذار نمیکنیم.
* مقصود از دو تعبیر ایاب و رجعت که در زیارت جامعه میفرماید: مؤمنّ
بایابکم، مصدّقّ برجعتکم؛9 به بازگشت شما ایمان دارم، و رجعت شما را تصدیق
مینمایم. چیست؟
پاسخ: منظور از این دو باب (ایاب و رجعت) یک چیز است، و
مقصود همان رجعتی است که اول امام حسین(ع) بعد حضرت امیرالمؤمنین(ع) و بعد
حضرت رسول (ص)، بعد باقی ائمه(ع) رجوع مینمایند، میباشد.
* بعد از مرگ و انتقال به عالم برزخ، بازگشت به دنیا و ماده چگونه ممکن است؟ و اخبار رجعت را چگونه میشود تصدیق کرد؟10
پاسخ: نقل شده که مرحوم سید نعمتالله جزایری در کتاب الأنوار النعمانیّه
فرموده است: ششصد نص دینی اعم از آیه، روایت، دعا و زیارت در رابطه با رجعت
وجود دارد. البته روایات با هم تنافی دارند، ولی روی هم رفته قطعاً رجعت
به معنای بازگشت به زندگانی دنیا بعد از مرگ را اثبات میکنند. چنانکه
قرآن کریم نیز در موارد متعدد بر بازگشتن به دنیا بعد از مرگ تصریح کرده و
بر مسئله رجعت صحه میگذارد. از آن جمله زنده شدن مردگان توسط حضرت عیسی(ع)
است. همچنین در قضیه بقره بنیاسراییل میفرماید: و إذ قتلتم نفساً
فاّدارأتم فیها، والله مخرج ما کنتم تکتمون. فقلنا اضربوه ببعضها، کذلک
یحیی الله الموتی، و یریکم آیاته، لعلّکم تعقلون؛11و چون شخصی را کشتید، و
درباره او با یکدیگر به ستیزه برخاستید، و حال آنکه خدا، آنچه را کتمان
میکردید آشکار گردانید. پس گفتیم: با قسمتی از آن [گاو سر بریده را]به آن
[مقتول]بزنید[تا زنده شود]. اینگونه خدا مردگان را زنده میکند، و آیات
خود را به شما مینمایاند، باشد که بیندیشید.
مقصود از قلنا اضربوه
ببعضها دم گاو است. و نیز در جریان دیگر میفرماید:ألم تر إلی الّذین خرجوا
من دیارهم و هم ألوف حذر الموت، فقال لهم الله: موتوا، ثمّ أحیاهم؛12آیا
از حال کسانی که از بیم مرگ از خانههای خود خارج شدند، و هزاران تن بودند،
خبر نیافتی؟ که خداوند به آنان گفت: تن به مرگ بسپارید، آنگاه آنان را
زنده ساخت...
همچنین در قضیه حضرت عزیر(ع) میفرماید: فأماته الله مأه
عام ثمّ بعثه...؛13پس خداوند او را به مدت صد سال میراند، آنگاه او را
برانگیخت....
در بعضی از اخبار رجعت نیز آمده است: عمر عالم صد هزار
سال است، هشتاد هزار سال از آن حکومت آل محمد(ص)، و بیست هزار سال حکومت
دیگران است. تا اینکه در آخر میفرماید: چهل روز مانده به انقراض عالم،
زمین از حجت خالی میگردد، و هرج و مرج عالم را فرا میگیرد، و بعد از چهل
روز در صور دمیده شده و قیامت برپا می شود.
(کپی شده از nodbe.rozblog.com)
به یاد پیاده روی امام رضا
او دلیل این علاقه خود را مطالعه درباره انقلاب اسلامی ایران و مکتب فکری امام خمینی(ره) اعلام کرد.
«سهیل اسعد» از طلاب فعال حوزه علمیه در آرژانتین و از پدر و مادری لبنانیالاصل متولد شده است. او تا جوانی در آرژانتین بزرگ شده و سپس برای خواندن دروس حوزوی و دانشگاهی راهی لبنان و ایران شده و اینک بیش از یک دهه است که بخشی از سال را در ایران زندگی میکند. او شش ماه از سال در قم تحصیل میکند و شش ماه دیگر را در ۲۵ کشور دنیا فعالیت فرهنگی دارد.
سلام...
خیلی داغونم
اصلا له شدم
فکر نمیکردم اینقدر بی لیاقت باشم
همه رفتن و من جا موندم
...
صبح 28 مرداد از دانشگاه مستقیم رفتم گلزار شهدا
اونجا جواد گفت بچه ها رفتن جمکران
من هم رفتم جمکران...
چه شوری ...
چه صفائی...
از آقا اجازه گرفتن واسه پیاده رفتن به سمت حرم امام رضا.ع.
خیلی با صفا بودن...
از جمکران راه افتادیم از خیابون حرم تا حرم، پیاده رفتن به سمت حرم عمه صاحب الزّمان حضرت معصومه .س.
تو راه بود...
داشتم تنها میرفتم و غبطه میخوردم به حال این زائرا....
یکی اومدم پیشم گفت آقا عباس شما هستین؟
من هم گفتم بله، گفت من رو نمیشناسی؟ یه نگاهی کردم، قیافه آشنا میزد ولی یادم نمی اومد...
گفتم شرمنده نه، گفت تو به کی پیام دادی برای ثبت نام تو کاروان امام رضا.ع.، یاد نمیاد معراج شهدا...
بدجور حالم گرفته شد
با یه پیامک داداش اکبر، زائر پیاده ی آقا شد ولی خودم جا موندم...
یادش بخیر پارسال تو کاروان، بعد از نماز صبح، هر روز صوت میزاشتن» جاماندیم جا ماندیم از کاروان....
روز 28 مرداد از قم به سمت حرم عشق حرکت کرد....
تمام امیدم اینه که 3 شهریور برم و بهشون برسم
یا امام رضا، بحق عمه جانتون، علیا مخدره زینب*س* ، بطلب آقا..............................
إن شاءالله تصاویر کاروان رو روزهای آینده میزارم...